poniedziałek, 30 maj 2016 13:51

Porady bez skierowania

Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Pacjenta, który potrzebuje konsultacji specjalistycznej, lekarz rodzinny kieruje do właściwej poradni. W tym celu wypisuje skierowanie, w którym oprócz danych pacjenta wpisuje rozpoznanie choroby wraz z określającym ją numerem, przystawia swoją pieczątkę i składa podpis. Jeżeli wykonał jakieś badania, dołącza je.

Konsultujący specjalista po zapoznaniu się ze stanem pacjenta, na specjalnym druku „Informacja dla lekarza POZ” wpisuje swoje uwagi i zalecenia, a pacjent przy najbliższej wizycie przekazuje informacje adresatowi, czyli swojemu lekarzowi rodzinnemu. Dzięki temu możliwa jest wymiana informacji o pacjencie niezbędna do prawidłowego leczenia. Bez biletu, jaki stanowi skierowanie, zwykle nie można dostać się do poradni specjalistycznej.

Jak od każdej, również od tej reguły są wyjątki. Do kilku poradni pacjent może zgłosić się, nie posiadając skierowania i zostanie przyjęty. Są to poradnie: okulistyczna, dermatologiczna, onkologiczna, psychiatryczna i ginekologiczna.
Jeżeli lekarz rodzinny nie kieruje pacjenta do specjalisty, może nie wiedzieć, że oprócz niego leczy go jeszcze ktoś inny. Rodzi to wiele problemów, z których pacjenci często nie zdają sobie sprawy.

Osoba leczona przez okulistę na jaskrę ma przeciwwskazania do używania wielu leków uspokajających i nasennych. Leki stosowane przez reumatologów w reumatoidalnym zapaleniu stawów utrudniają wyrównanie cukrzycy.
Każdy człowiek jest całością, a nie zbiorem narządów, które mogą być leczone całkowicie niezależnie. Nierzadko jeden pacjent korzysta z pomocy kilu poradni specjalistycznych, a koordynatorem procesu leczenia jest lekarz rodzinny.
Różnokierunkowe działania wielu leków i ich wzajemne oddziaływanie sprawia, że informacja od specjalisty jest niezbędna dla bezpiecznego prowadzenia pacjenta w poradni podstawowej opieki zdrowotnej. Dotyczy to w równym stopniu specjalistów przyjmujących ze skierowaniami jak tych, u których nie są one niezbędne. Obowiązek sporządzania przynajmniej raz w roku „Informacji dla lekarza poz” wynika z Ogólnych Warunków Umów, które mają rangę Rozporządzenia Ministra Zdrowia. Informacje które na temat swojego leczenia u specjalisty przekazują lekarzowi pacjenci ustnie są często niepełne, zawierają nieścisłości , w związku z tym trudno w oparciu o nie podejmować ważne decyzje terapeutyczne.

Jest to zrozumiałe. Wszak lekarz odstawiający swój samochód do mechanika nie jest obowiązany rozpoznać co mu grzechocze z przodu podczas hamowania. Od tego jest profesjonalista. Druk „Informacji …” zawiera szereg punktów, które rzetelnie uzupełnione w zakresie rozpoznania, diagnostyki, leczenia, rokowania, niezdolności do pracy oraz terminu wyznaczonej wizyty kontrolnej u specjalisty dają szczegółowy obraz leczenia w tej poradni. Nie starajmy się więc zapamiętać skomplikowanych terminów medycznych. Raczej przypomnijmy prowadzącemu nas okuliście czy dermatologowi o sporządzeniu „Informacji” dla naszego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

 

Artykuły powiązane